Każdy zachowanie niezgodne z prawem musi pociągnąć jego sprawcę do odpowiedzialności karnej. Przywłaszczenie sobie rzeczy po pokonaniu zabezpieczenia jest określane terminem kradzieży z włamaniem. Przestępstwo to jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat. W przypadkach mniejszej wagi sąd może orzec karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Jeśli kradzież z włamaniem popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie przestępstwa następuje na jej wniosek.
Orzekając karę sąd może zobowiązać sprawcę do wydania rzeczy oraz naprawienia szkody (w grę może wchodzić odszkodowanie – zasądzone w procesie cywilnym).
Jeżeli kradzieży z włamaniem dokona osoba, która znajduje się w okresie próby, tzn. sąd orzekł w jej sprawie wyrok zawieszający wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na określony czas, a ona mimo to zdecydowała się na popełnienie przestępstwa umyślnego sąd zarządza wykonania kary.
Osoba, która popełnia czyn zabroniony powinna pamiętać, że oprócz prawnych konsekwencji doświadczy także skutków natury społeczno-rodzinnej. Swoim zachowaniem naraża swoich bliskich. W przypadku, gdy był jedynym żywicielem rodziny lub nade wszystko dobrym rodzicem w domu zapanuje smutek. Dzieciom trudno jest zrozumieć powód rozstania, a atmosfera więziennych spotkań nie jest sympatyczna. Co więcej, jeżeli sprawca czynu jest pracownikiem to popełnione przez niego przestępstwo może być przyczyną rozwiązania umowy o pracę w trybie niezwłocznym (bez wypowiedzenia z winy pracownika). Wiążą się z tym dalsze kłopoty, a mianowicie – trudności związane z poszukiwaniem nowej pracy oraz prawdopodobnie dużo mniej przychylne postrzeganie osoby sprawcy przez potencjalnego pracodawcę.
Sprawca przestępstwa zostaje wpisany do Krajowego Rejestru Karnego. W przyszłości może to uniemożliw mu podjęcie pracy w określonym zawodzie (zawody zaufania publicznego) lub znacząco utrudnić poszukiwanie nowej pracy.
Konsekwencją popełnionego czynu jest nieunikniona izolacja od dotychczasowego środowiska życia, rozłąka z najbliższymi i ocena naszego postępowania przez znajomych, krewnych, sąsiadów i innych. Życie za murem więziennym podlega pewnym regułom, a ich poznanie wymaga nie tyle czasu, co dużo fizycznej i psychicznej wytrzymałości (determinacji siły, samodyscypliny, rozwagi, odporności).
